این بخشی از نامه ۲۱ زندانی سیاسی از گوهردشت کرج برای جلوگیری از اعدام سامان نسیم است.
«…شرم‌آورتر اما حکومتی است که ریحانه‌ها و سامان‌ها را اعدام می‌کند و حقوقدان‌ها و روزنامه‌نگاران وابسته‌اش که از خون همین ملت مکیده و زندگی ننگین خود را ادامه می‌دهد، اعلام می‌دارند که اگر طرفداران حقوق بشر از ریحانه حمایت نکرده بودند، خانواده‌ی مقتول لج‌بازی نکرده و رضایت می‌داد! اما نمی‌گویند که حکم و حاکم و زندانیان و معدوم کننده و طناب‌باف و طناب دار، همین حکومت است و نه خانواده‌ی قربانی.»
در کمپین نجات ریحانه جباری که دنیا را متوجه این سیاه چال‌ها و بی حقوقی مطلق زندانیان کرد. در کمپینی که باعث شد یکی از محکومین به اعدام در ایران در صدر اخبار جهان قرارگرفته و مهم‌ترین رسانه‌های جهانی عکس و سرگذشت او را چاپ کنند. در کمپینی که باعث شد میلیون‌ها نفر به حال اسرای داعشیان حاکم بر ایران گریه کنند و خشم و نفرت عظیمی علیه حکومت اسلامی در دنیا دامن زد، یک تعداد همیشه مدافع حکومت اسلامی و یا بقول زندانیان سیاسی گوهردشت «حقوقدانان، روزنامه‌نگاران و وابستگان حکومتی که از خون همین ملت مکیده و زندگی ننگین خود را ادامه می‌دهند» بگویند کمپین نکنید این به ضرر زندانی و محکوم به اعدام است و پاسخ درخور را از همین زندانیان و محکومین به اعدام می‌گیرند.
در مقابل این زندانیان که در بدترین شرایط و در زندان‌های حکومت اسلامی اسیر هستند و همواره و بی محابا و شجاعانه از حقوق و حرمت همه انسان‌ها دفاع کرده‌اند باید بپا خاست و به این‌همه شجاعت و انسان دوستی و جهان‌شمول دیدن حقوق انسان ادای احترام کرد. این بهترین پاسخ به کمپین حکومت اسلامی و طرفدارانش علیه کمپین‌ها بود.
دبیرخانه کمیته بین‌المللی علیه اعدام
۱۵ فوریه ۲۰۱۵
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر